Yıllar önce bıraktığım illetin pençesinde buluyorum bugün kendimi.
Yazıyorum yine... Yazdıkça hatırlıyorum.
Unutmak için bırakmıştım yazmayı belki,belkide hatırlamak istemediğimden dünleri.
Pişmanlığımdan yazmıyordum kim bilir,içimdeki acıdan.
Kahrımdan yazmadım nasıl olduysa,arkamda bıraktıklarımdan.
Her kente yıkım götürdüm,ben limanına yanaşan her gemiyi batırdım.
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta