Yıllar önce bıraktığım illetin pençesinde buluyorum bugün kendimi.
Yazıyorum yine... Yazdıkça hatırlıyorum.
Unutmak için bırakmıştım yazmayı belki,belkide hatırlamak istemediğimden dünleri.
Pişmanlığımdan yazmıyordum kim bilir,içimdeki acıdan.
Kahrımdan yazmadım nasıl olduysa,arkamda bıraktıklarımdan.
Her kente yıkım götürdüm,ben limanına yanaşan her gemiyi batırdım.
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta