Yıllar önce bıraktığım illetin pençesinde buluyorum bugün kendimi.
Yazıyorum yine... Yazdıkça hatırlıyorum.
Unutmak için bırakmıştım yazmayı belki,belkide hatırlamak istemediğimden dünleri.
Pişmanlığımdan yazmıyordum kim bilir,içimdeki acıdan.
Kahrımdan yazmadım nasıl olduysa,arkamda bıraktıklarımdan.
Her kente yıkım götürdüm,ben limanına yanaşan her gemiyi batırdım.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta