Yol yakınken gitmeli insan
Mesafeler yorar,
Hasret biriktikçe silinir birer birer
Önce, yüzün gülüşünde kaybolur.
Sonra sesin soluğuma karışır
Alması güzel, vermesi zulüm
Yol yakınken dönmeli insan
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta