Şansını pek zorladın, kadere karşı geldin;
Uzağı göremedin, tuzağa düşüverdin...
Sonuna katlanırsın, sen her şeyi bilirsin;
Güzel roller kesersin, her dem yalan söylersin...
‘Lay-lay-lom’ geçen hayat birden ah-vah’la doldu;
Gülen yüzün gül gibi sararıverdi soldu...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
tebrikler...
nefis bir anlatımla hayata farklı bir pencereden bakış...
güzeldi...
saygılarımla...
En son ölen hep umutmuş, ama bazen evvela o ölüyor. Güzel bir öğüt, sabretmesini bilenlere. Kutlarım.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta