Şansını pek zorladın, kadere karşı geldin;
Uzağı göremedin, tuzağa düşüverdin...
Sonuna katlanırsın, sen her şeyi bilirsin;
Güzel roller kesersin, her dem yalan söylersin...
‘Lay-lay-lom’ geçen hayat birden ah-vah’la doldu;
Gülen yüzün gül gibi sararıverdi soldu...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
tebrikler...
nefis bir anlatımla hayata farklı bir pencereden bakış...
güzeldi...
saygılarımla...
En son ölen hep umutmuş, ama bazen evvela o ölüyor. Güzel bir öğüt, sabretmesini bilenlere. Kutlarım.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta