Yol Verin Yüce Dağlar Şiiri - Ozan Efe

el okun salar vurur
yenilmiş düşürürse
kar dolu yağar kurur
gök yüzün taşırırsa
yol verin yüce dağlar
ah derim de kim ağlar

parlayan yıldız sönmez
özleyen yürek dönmez
sislenen çiğde konmaz
serinlik üşürürse
yol verin yüce dağlar
ah derim de kim ağlar

göz yaşına yakışır
ilmek kopar akışır
dost olanlar bakışır
dereler aşırırsa
yol verin yüce dağlar
ah derim de kim ağlar

gurbet elde sözlerim
gelmesen de özlerim
ciğerimi közlerim
yollarda şaşırırsa
yol verin yüce dağlar
ah derim de kim ağlar

031209denizli