Yol Verin Geçiyim Dumanlı Dağlar.

YOL VERİN GEÇİYİM DUMANLI DAĞLAR.

Yol verin dumanlı dağlar, artık geçiyim,
Dost düşmanlarım belli olsun seçiyim.
Parasız günlerime ağlar, şikayetçiyim,
Yaratanıma şükürler, artık bol geçitteyim.

Dumanlı dağlar eksilmez mi senin boranın,
Paran, pulun yoksa, olmaz senin soranın,
Hayatta sevmedim burnu havalarda olanın,
Elinde varsa da yok diye, saç baş yolanın.

Dumanlı dağların başına yağmur yağmış,
Yağmurda kirpikleri ıslanan bir güzel varmış,
Gençlikte geçen günler en güzel çağmış,
Güzellikler hayalmiş sadece resimlerde kalmış.

Dağlar senin dumanını, boranını seveyim,
Çöl yerlerine mor sümbüllü bağlar dikeyim.
Yarab çok sevmiştim canansız mı gideyim,
Cananım aklını kaybetmiş kime şikayet edeyim.

Yine çökmüş karşı dağların başına boz duman,
Kalk gidelim sevdiğim bende kalmadı güman,
Dünya fani, hakimin karşısına vardığın zaman,
Ne olur, doğruyu söyle Azrail canını almadan.

Ah! Dağlar, dağlar, başı dumanlı dağlar,
Ben mi istedim bu hastalığı behey evlatlar,
Size yakıştıramam arsınırım zalim cellatlar,
Onlar bile bir isteğin varmı diye sorarlar.

Ey utanmaz kadın, kahrolası zalim Necibe,
Kimsin sen, senden daha namusludur rahibe,
Gözün aydın ektiğin fitne tohumları yeşerdi bile
Senin gibi zalim değilim Allah versin mevhibe

Haddini bil kaynana , sende kalmadı cazibe,
Bu çocukları ben yetiştirdim, sen değil sahibe,
Şah damarın çatlamış, sen olmuşsun seyyibe,
Ailemize yaşattıklarına ölmen lazımdı garibe.

Düşün yaptıklarını, sen bile yaptıklarına acıbe,
Bilemedin kıymetimizi, senle yaşamamak vecibe,
Ben babayım düşman değilim olamam ben rakibe,
Sen bizim için musibetsin, kirli ellerini çek artık necibe.

Müsibet kadın Necibe, öğrendim tüm evliliklerin şaibeli,
Senden akıl alanların sonu belli, senin kafan engebeli,
Bu kadar arsız olman, karnından belli, olmuş bombeli,
Azrailin kime geleceği belli olmaz, yine de hazır ol tövbeli.

Bre nankör kadın düşün, benden başka yardım eden var mıydı,
Son baharda açan gonca güllerimi soldurdun bir daha açar mıydı.
Bilim adamı olacak çocuklarımı akıl hastası yaptın sana kar mıydı,
Bu dünya hepimize yeterdi, yoksa kocaman dünya sana dar mıydı.

Zalim kaynana ininden çık artık, bak camiler kubbeli,
İyi düşününce sana bir şeyler hatırlatıyor mu iğdebeli,
Çektiğin tesbihler beyhude, yazık ağzın boşa cezbeli,
Kul Ömer’e dar ettin dünyayı, sen artık hemen ölmeli.

30.10.2018 Ömer KILIÇ