Yol verin dağlar Hakk’a gidelim.

-
Yükledim kervanım göç ettim cihanda
Burhanın eğlenmez bu fani cihanda
Bu derdin dermanı bulunmaz bir yanda
Yol verin dağlar Hakk’a gidelim.

Yüküm cevherdir zan etme soğana
Tüccar aşık olmazsa ben satmam ona
İnkar nankördür gelmez imana
Yol verin dağlar Hak’ka gidelim.

Akuttu elması cevher satarım
Sırtımda postum var her yerde yatarım
Nankörü inkarı kitaptan atarım
Yol verin dağlar Hakk’a gidelim.

Hüdayi’yem bilmezem yazı baharı
Kış mevsimi benzer nanküru eğyarı
İlk bahar benzer o nazlı yarı
Yol verin dağlar Hakk’a gidelim.

Mecnun oldum Hakk bağında aradım
Hakk umana daldım seni oradan sordum
Hakk cevmine girdim seni orda gördüm
Kucak açıp dostum diye sarıldım.

Sen bu bahçenin gülüsün niye benden darıldın
Seni uçan kuşlardan turnalardan soruldum
Sonra baktım Hakk bağında göründüm
Bağ bizde bahçe bizde ne ala.

Ciğerim sızlar gözlerim kandır
Yüce dağ başında görünmez dumandır
Benim derdim seninle yamandır
Hüdayi’yem elimde büyük fermandır.

Bülbülüm dost aşkından öterim
Mecnunum dağ başında yatarım
Zehir değil akut elmas satarım
Hüdayi’yem dost bağında biterim.