Yol verin Şiiri - Nazmi Gökdogan

Önümde durup da olmayın engel
Ciğerlerim pişik, yol verin dağlar
Memleket çağırır diyor ki dön gel
Gönül delik deşik, yol verin dağlar

Belki de yurdumda yaşarım kışı
Çekmez ise ölüm meleği fişi
Özlem ile dolu bu fani kişi
Tatlarına aşık, yol verin dağlar

Seyahat etmeye yoktur bir mani
Eğer bir arıza çıkmazsa ani
Bavulu topladım hazırım yani
Yandı yeşil ışık, yol verin dağlar

Hayli yordu beni yokuşlar düzler
Durum ayan beyan kalmadı gizler
Yıllar yordu beni tutmuyor dizler
Tabanlarım şişik, yol verin dağlar

Ömrümüz gelsek de biter dursak da
Ya nasip kavuşmak yola vursak da
Kalmasın son anda heves kursakta
Aşılsın son eşik, yol verin dağlar

Azimet der devran eder feleğim
Omzumu ezmeden ağır şeleğim
Tatlara kavuşmak benim dileğim
Tamamlandı koşuk, yol verin dağlar