Yol Ver Daglar Şiiri - Celal Işıldak

Yol ver dağlar ben yarimi bulayım
Ben o yari bulanaca ararım
Ölürsemde yar yolunda öleyim
Yol ver dağlar ben yarime gideyim

Duman çökmüş aşılmıyor başından
Durulmuyor boranından kışından
Yatamıyorum hayal meyal düşünden
Yol ver dağlar ben yarime gideyim

Boran olmuş kar kapatmış yolumu
Felek kırdı kanadımı kolumu
İstiyorum mevladan vermez ölümü
Yol ver dağlar ben yarime gideyim

Bekliyek sevdiğim ilk bahar gelsin
Karları erisin sular yürüsün
Çiçekler açılsın dağlar yol versin
Yol ver dağlar ben yarime gideyim

Arka arkaya varmış sıralı dağlar
Bütün veran olmuş bahçeler bağlar
Bekir burada yari gürbet elde
Yol ver dağlar ben yarime gideyim.

Bekir IŞILDAK