Yol ver Şiiri - Yılmaz Tosun

Yol ver gideyim…
Müsaadenle artık bittiğimi ilan edeyim
Tükenmişliğimide alıp
Sessiz sessiz ıssız bucaksın hasretinide alıp gideyim…

Ne sesini duyabiliyorum,
Nede halını hatrını sora biliyorum,
İstemesemde kaybettim seni,
Bu kalın kafama anlatamasamda,
Sol yanıma laf geçiremesemde ,
Kaybettim seni biliyorum,
Ama yinede deli divane seviyorum..

Anlamı kalmadı akdenize gelişimin,
Hiçbir manası yok inan,
Senin yaşadığın şehri özleyişimin.
İsmimi yazdığın sahilde deli divana geziyorum,
Ayaklarına yapışan kum taneleri gibi döküp attın,
Yapa yalnız bir hücreye kapattın beni…
Yahu ben başaramıyorum,
Sen nasıl beni içinden söküp attın…
Ben sen olmadan yaşayamıyorum,
İçindeki beni nasıl yaktın,
Sensiz ben nefes alamazken,
Sen nasıl başka bir sevdaya yelken açtın.

Yol ver gideyim…
Nolur HaYaLiM müsaade et ,
Sensiz ben nefes alamıyorum,
Sensiz bitkisel hayattayım,
Beyin ölümüm çoktan gerçekleşti,
Yalvarırım müsaade et müsaade et artık öleyim…
ŞaİR HaYaLiM