Yol ve Yolcu Şiiri - Bilal Işıklı

Ruhlar aleminden çıkmışız yola.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.
Anamız rahminde vermişiz mola.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Bu yoldan geçenler mahşere gider.
Hayat çok kısadır, pek çabuk biter.
Kabir kapısından berzaha geçer.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Doğunca dünyaya gözler açılır.
Her yana mis gibi koku saçılır.
Perde aralanır, sırlar açılır.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Çocukluğun tadı ayrı güzeldir.
Emekler, gayretler, hepsi özeldir.
Ana baba olmak, evlat güzeldir.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Gençliğe yol alır, hızla koşarız.
Düz yollar vız gelir, dağlar aşarız.
Kaybolan yıllara bakar şaşarız.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Saçlar ağarırken beller bükülür.
Diş kalmaz ağızda, hepsi dökülür.
Güç kuvvet kaybolur, bir bir sökülür.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Kulaklar işitmez, gözler göremez.
Keyifle, huzurla hayat süremez.
Yolun sonundadır, geri dönemez.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Vade ne kadardır kimse bilemez.
Ne eksik, ne fazla milim gidemez.
Eşin, dostun, malın, senle gelemez.
Ahiret yolumuz bizler yolcuyuz.

Günler, aylar, derken biter ömürler.
Cennet-i Âla’yı özler gönüller.
Apaçık ortada bütün deliller.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.

Aşık Bilâli der; ömür geçiyor.
Ne ekerse insan, onu biçiyor.
Ecel şerbetini birgün içiyor.
Ahiret yolumuz, bizler yolcuyuz.