Yol Ve Yolcu Şiiri - Ayla Cermen Tüfekçi

YOL VE YOLCU

bir yol var önümüzde
uzadıkça uzayan
uzun ince,tırmanma şeritli
inişli yokuşlu
ömrümüze benzeyen
kimi düz,kimi keskin virajlı yollar

yollar ki...

hem kavuşturan,hem ayıran
içinde nice hüzünler barındıran
bizler ise hayat yolunda
göçebe bir garip yolcu
molasız yolculuklarda
fildişi gibi ak düşlerle
binbir umutla avunan
biteviye akıp giderken zaman
hayat telaşı yüzünden
ben gibi yaşamayı,gülmeyi unutan

dışarıda baharın yemyeşil serenatı
içeride sonbaharın hazin senfonisi
gözlerin gözlerimin kıblesi
bir sen varsın yüreğimde payidar
vurgun yemiş gönül bahçemde
sararmış umutların son çırpınışları var
içimde hüküm süren mevsim
hiç bitmeyen bir sonbahar
güzü yaşayan ruhumun
sonsuz boşluğunda kol geziyor
hüzzam şarkıların güftesi
serzenişim düş kırıklarına
dilimde özlem terennümleri
mütebessim doğaya tezat
somurtkan bir sima

dönen devranın çarkında
b/aşka seferdeyim
bilinmeze doğru...
gönülden gönüle bir yolda
batan güneşe aldırmadan
dertleri tasa yapmadan
yanıma başkasını almadan
yalnız seninle kaçarcasına
uzaklara gitmek istiyorum
çok uzaklara...

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ