Yol Ve Yolcu Şiiri - Muhammed Acar

Her yeni yol yeni bir hikaye demek. Ama yeniden başlamak istiyorsan önce yazdıklarını silmelisin. Önce yüreğinin yettiğince söylediğin onca sözü bir kenara bırakıp yeni bir hikayeye başlamalısın. Çünkü bazen kelimeler kaçıp durur senden. Kalem düşer ve cümlelerin dili lal olur. Sadece düşünürsün, sorgusuz sualsiz...

Yeni bir yola çıkmak istiyorsan her şeye hazırlıklı olmalısın. Çünkü her yolculuk bir öncekinden daha fazla yorar yolcuyu. Unutma ki, aynı yoldan ikinci defa geçerken ilk geçişin anılarını da yeniden yaşar, belki yeniden ağlar belki de yeniden gülersin. Ve yine unutma ki, canını en çok yakan yaşayacakların değil yaşadıklarındır…

Eskiden kurtulup kendine yeni bir rota çizmek istiyorsan, omuzlarını eskiten yüklerden kurtulma zamanı gelmiş demektir. Önünde durduğun, bir yol ayrımıdır artık. Ve sen, yeni yürümeye başlayan bir çocuk gibisin şimdi. İlk yapman gereken sağlam bir adım atmak. Eğer bu yeni yolculukta koşmak istiyorsan önce düşmeden yürümeyi öğrenmelisin, yada kalkmayı öğrendikten sonra yürümelisin. İki ayak üzerinde durmak sana dengeyi öğretecek birazda. Tek kanatlı kuşun uçamayacağını, tek taraflı bakışların aydınlığa engel olduğunu, gamsızlığın neşe değil vefasızlık olduğunu...

Yaşadıkların, bu uzun ve ince yolda seni yorgun düşürse de, her yol ayrımında takatsiz kalsan da, yürümeye azimle devam etmek, yolun sonuna kadar ayakta kalabilmektir önemli olan. Ve seni diri tutacak şey, bu yeni yolculukta sonuna kadar ilk adımın heyecanını, coşkusunu ve korkusunu kaybetmemek olacaktır. Bütün yollarda bir çocuk yüreği taşıyabilmek ve koşar adım büyürken kaçar adım çocuk kalabilmek...

İşte bu yüzden yeni bir başlangıç için silmelisin bütün yazdıklarını. Sözcüklere yeni görevler yüklemelisin. Çünkü bazen yeniden başlamak gerekir. Yollar bitmez belki ama yolculuklar biter unutma…

Ve son olarak şunu yaz bir kenara; “insan adımları kadar iz bırakır...”

Haydi… Yürü şimdi güneşe…