Yol Ve Yolcu 1 Şiiri - Seyit Ahmet Cengiz

Bir çizgide hareket var bir gün de doğuyorsun
Güneş gibi doğup, kendi vaktin de batıyorsun

Yol uzun, yük ağırdır sen çileli bir yolcusun
Dağlar yüklenmez se, yükü sen yükleniyorsun

Yollarda topraktandır insan da bilirsin
Durak bitse, yeni bir yolda yeniden dirilirsin

İzlersen bir yol, yolcu olduğunu da bilirsin
Yolcu! Bilmiyorsan yoluna kızabilir misin?

Hicret dir yolculuk yeni hülyalara götürür
Yolcuyu silkeler, her şey sil baştan düşündürür

Gez, gör ve düşün ki ibret alan elbet kârlıdır
Düşünüp gezen, nasihati alan akıllıdır

Okuyan mı çok bilir, gezen mi hani derler ya!
Okumayı, gezmeyi “Nur” da söyleyen Allah ya!

Hece hece, satır satır bilip okumalısın
Avare bakma yolcu! Sen hakkı aramalısın

Çocukluk, gençlik, ihtiyarlık hayat evreleri
Yol durağında yeniden düşün bu devreleri

Allaha dayan yoksa taşınmaz kutsal emanet
Kadere teslim ol, yol, yol olsun işte hidayet