Yol ve ötesi Şiiri - Mehmet Göksu

Koşulsuz yürüyorum ateşinin menziline
Dünyevi değil sana dönüşüm
Yanmak için
Bir mahşer arıyorum
Gözlerinin kuşattığı yücelerde

Bulunduğum adresleri
Yaşadığım mevsimleri
Bıraktım dünya masalına
Ölmek için ölümsüzlüğünde.
Bir mavzer arıyorum surlarında

Belki ulaşılmaz bir sonsuzsun sen
Belki bir tanrı güzelliğidir sendeki
Belki zaman ve mekanın ötesinde
Tanrıya çok yakın tanrıdan bir parçasın sen

Yinede geldim
ne varsa bıraktım dünya masalına
ulaşılmaz sonsuzluğuna ulaşmaya geldim
yıkıntımdan bir yol çizerek berzahına
faninin çağlarından akın akın akarak geldim

boş değil sana heybem
bir serçenin gözlerinde biriktirdiği
hüznümü getirdim sana
içimde nicedir hasretin soldurduğu
renkleri getirdim

yürüdüm yürüdüm
ve aştım yaşamın sınırlarını
aç kapılarını sonsuzluğunun
mahşerinde ölmeye geldim.