Kenarında papatyalar gülümserdi
Koşar adım durduğum,
Tozunu topraktan esirgeyen
Bu yalın ayak yolun.
En çok akşamüstü
Işığını yitirirken güneş
Gölgeden silüetler beririrdi
Kenarında bu yolun.
Ekşiyen ağaçlar surat asıyordu
Yaşlı bitkiler bitkin
Toy aşıklar kısrak
Yolun koynunda.
Foterini çıkarmış
Sarıdan dönme ayçiçek
Kızların, sesi okşuyordu
Ruhunu bu yolun..
On adimda bir değerdi
Tenine bu yolun
Mavi boyalı,
Petrolden dönme çarığım.
Giyinmiş utangaçlığını
Islanıyordu gözlerim
Avuçluyordum yüzümü
Kenarında bu yolun.
Kesiyordu su yolunu
Çatlamış parmak dipleri
Anafartadan beri
Islanmıştı tenim.
Gülümsüyordu yine
Papatyalar ve kızlar,
Gölgeler büyüyordu
Güneş küsüyordu..
Kayıt Tarihi : 22.9.2017 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!