Yürümekten aşınmış bir sokak
düşüyor gözlerime
her ardımızda bıraktığımız gün sonrası
Her gün biraz daha yabancılaşıyoruz ve biraz daha iyi tanıyoruz kendimizi hasbelkader
yol uzun ve ben yorgunum
Görülmemiş kendimi arıyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta