Yol Uzun ve Ben Yorgunum

Yürümekten aşınmış bir sokak
düşüyor gözlerime
her ardımızda bıraktığımız gün sonrası
Her gün biraz daha yabancılaşıyoruz ve biraz daha iyi tanıyoruz kendimizi hasbelkader
yol uzun ve ben yorgunum

Görülmemiş kendimi arıyorum
hasret sularında derin hülyalarımda
yitiren duygular siyah - beyaz acılarımda
bir düş saklıyorum sabahlıyor rüyalar
gökyüzüne bakmaya değer bir kaç dilek tutuyorum
yol biç ayaklarıma uzun bir koşudan geliyorum
yol uzun ve ben yorgunum

Denizler feryadıma koşuyor topraktan ayrı düşmüş gülün öksüzlüğüyle
ağaçlar yapraklarını döküyor
güneşe kadar uzayan geceye
yürümekten aşınmış bir sokak düşüyor gözlerime yol uzun ve ben yorgunum