Kimi güler kiminin yaş gözünde
Hüküm sürer zalimlik yer yüzünde
İsyan olmaz mazlumun bir sözünde
Açmaz gönül derdini dil utanır
Ağıt yakan bülbülü gam vuruyor
Boynu bükük sevdası ten soluyor
Felek yalnız kalpsize hal soruyor
Diken marur kokmaya gül utanır
Vicdan ölmüş insanlık can çekiyor
Çekiç elde alnına mıh çakıyor
Kara düzen yaşamak ruh yakıyor
Alev alev ateşte kül utanır
Dünya buysa cehennem kim neresi
Yazık günah kurumuş hak deresi
Zulüm eden verince son nefesi
Götür desem mezara yol utanır
Kayıt Tarihi : 20.5.2015 08:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!