Yol = Tarih Şiiri - Mehmet Çoban

Eski zamanlardan birinde
Bir kral varmış biraz bilge
Daha çok ulaşmak için bilgiye
Müracaat edermiş bilginlere
Demiş tellala, salık verin ülkeye
Toplansın tarihçiler gelsin huzura
Diyeceğim var benim onlara

Tarihçiler toplanınca huzurda
Kral, bakmış derin anlamlarla onlara

Ülkemin ulu bilgeleri
Dinleyin hele beni
Ülkemi yönetmek için adaletle
İhtiyacım var insanlık tarihine
Yazıp gelin bana okuyayım
Halkımın istediği bir kral olayım
Altı ay zaman vermiş onlara
Altı ay sonra toplanmışlar huzurda

Kiminde eşek yükü
Kiminde deve yükü

Yazılmış insanlık tarihi
Bilgeler sıralamışlar bildiklerini

Kral bakmış onlara
Ben bunları okuyuncaya
Ömür biter hiçbir şey anlayamam
Ülkemde adaleti sağlayamam
Gidin özetleyin yazdıklarınızı
Harcatmayın bana kıymetli zamanı

Bilgeler özetlemeye giderler
Her altı ayda bir dönerler
Kitaplar azalır her gelişte
Kral der, gidin gelin özetle

Tarihçilerin çoğu bıkmış gide gele
Yazdıklarını bir bir sile sile
Birçok tarihçiden kalmış birkaç kişi
Onlarda bıkmışlar anlamamışlar işi

Derken bir gün çıkıp gelmiş biri
Demiş kralım yazdım insanlık tarihini

Kral bakmış bilgeye
Hiçbir şey yok elinde
Söylemiş hiddetle
Dalgamı geçiyorsun bire
Hani hiçbir şey yok elinde

Dikilmiş kral karşısına bilge
Evet, kralım bir şey yok elimde
İnsanlık tarihi özetlendi döküldü dilime

Kral şaşkınlık içinde
Neymiş o haydi söyle

Kralım dikkatlice dinle
Bütün ibretler sözün içinde
İnsanlar, doğdular, yaşadılar öldüler
Hepsini yaptıklarıyla anar diller
Arkandan nasıl konuşulmak istersen
Öyle bir insan olursun dilersen
Ölürken dünyadan hiçbir şey götüremezsin
Yaşarken kibirle yaptığın yanlışı silemezsin
Bir gün sende mutlaka öleceksin
Ya adil olacak, ya da haksız yere kan dökeceksin
Sen nasıl anılmak istersin? Ona göre düşünmelisin!

Kral derinlikle bakmış bilgeye
Demiş “gel arkadaş ol bana insanlık yürüyüşünde”
“Silelim, yalanı, riyayı sözlerimizden “
“İnsanlar, insanlıkla söz etsin ikimizden”
“Yol arkadaşı bana gerçeği söyleyendir”
“Bütün yardakçılar, şakşakçılar haindir”

07.07.2010 - İzmir

Çağın yönetim biçimlerinde, seçme ve seçilme eylemleri, alkış, pohpohlama, at gözüyle insanları kutsama, yalan propagandalarla insanları kandırma ve insanlık gerçeğine yapılan ihanetlerle yürümektedir.

Herkesin kendine demokrat olduğu, günümüz demokrasilerinde, çıkarın egemenliği, insanlık tarihine kara bir leke olarak sürülmektedir.

Açık oturumlarda, kendine demokratlar, hiç kimseyi beğenmeden ahkâm keserlerken, ülkede olmayan ama en güzel yönetim şekli olduğunu haykıran çelişkileriyle, çağa aydınlık namına karanlığı hediye etmektedirler.

Siyasetçilerin ise, yalandan, riyadan, çıkardan uzak olduğuna inanan insanların sayısının ülkede yüzde kaç olduğunu sorduğunuzda, herkesi garip bir gülümseme alacaktır. Herhalde bu garip gülümseme, “hiç yok” ifadesinin özeti olsa gerekir.

Bütün gerçeklere rağmen, ama yinede demokrasi deyip, geleceğe, yalansız, riyasız, çıkarsız bir şey üretemeyen bilgeler oldukça, tarih kendi karanlığında çöplüğe atılacaktır.

Türkiye’nin dâhil olmak istediği AB üyelerine bakınız hangi rejimlerle yönetiliyorlar. Bugün Cumhuriyeti ilan etmiş, demokrasiyi uyguladığını söyleyen ülkemizin, daha iyi olacak diye girmek istediği AB topluluğu üyelerinden,

İngiltere, İspanya, Hollanda, Belçika, Norveç, Danimarka, İsveç ve İskoçya krallıkla,

Lüksemburg Dukalıkla, Vatikan Hıristiyan şeriatıyla (din devleti) , Monako ise Prenslikle yönetiliyor.

Diğer başı çeken Almanya, Fransa ve İtalya cumhuriyetle yönetiliyor.

Şimdi sormak gerekir, Krallıkla yönetilen ülkeler kadar, demokratik olamayan, demokrasiyi uygulayamayan, birçok konuda geride kalan, ülkemizin Cumhuriyet ilan etmesi, Demokrasiyle yönetiliyor olması yeterli mi?

Sır yöneticilerde mi, yönetim biçimlerinde mi?
Sır yönetilen halklarda mı, yönetim biçimlerinde mi?

Ve İsviçre, dört dil, dört etnik köken, dört eyalet, dört yönetim ve hukuksal düzenle, dünyanın barış ülkesi olarak, acaba birilerine siyaset hakkında bilgi veriyor mu?

Yoksa beceriksiz, yalancı politikacılarla, onları destekleyen sözde aydın ve fikir adamlarıyla sürekli kandırılıyor muyuz?

Yazdıklarımdan hiç kimse Krallık özleminde olduğumu zannetmesin. Aksine, Krallıklarda dâhil bütün rejimler artık çağda geri kalmıştır.

İnsanlık, kendine daha iyi ve daha güzel yönetim biçimlerini, insanca davranışın, yalansız riyasız yaşamın yolunu bulmak zorundadır.

Aksi halde; kimi krallıkları adına, kimi cumhuriyetleri adına, dünyaya zulmü, kanı, gözyaşını dağıtmaya devam edecektir.