YOL SONU NOTU Şiiri - Hüseyin Aktaş

koza yırtılıyor
sesin acı melodisiyle
yavaş yavaş hüzünle
esrarengiz dağlar
şimdi ufka bakan gözlerde
mustarip makber düşü yok
lakin henüz
fakat girmişpatikanın menziline

kayan ay ve güneş bilinmez neden
şimdi ufukta bilinmezin serabı
birde merakın serin sabahı
yanan abad ateş sorunsuz
mutlu güleç keza yaşam dolu umutlu
ab-ı hayat kaynıyor
ancak hayalin ilk fasıl son nefesine dek

bir gün yeni bir dönemeç
sorular çok ama pek çok
bir ağaca bir taşa patikaya
sorular şimdi geçmiş ufka
esasen
o ufka bakan gözlerin
şimdiki doğan yaşlarına
neden sorusunun yanıtı yok ortalıkta

öyle bir anki anın komedisi
mustarip makber şakacı
komik görünüşlü şimdi
neden sorusu yok unutulmuş
artık gözler sukun içinde
son faslın son nefesini dayanmış..