Yol Sonsuzlukta Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Sezai Efiloğlu 2
1584

ŞİİR


12

TAKİPÇİ

Yol Sonsuzlukta

Ne kimseye dayı nede emmiyim
Tazelenmiş çayın kara demiyim
İkbâline yelken açmış gemiyim
Kaptan rota bulur, yol sonsuzlukta

Ocağımı otağımı söndürdün
Hatırlamam beni bir kez güldürdün
Sağlığımda beni binkez öldürdün
Şimdi bilmem ne ararsın kavakta

Herkes şanı ile mekana girer,
Nâmi ile çağrılır birer birer
Üç günlük dünyâda bir hüküm sürer
Kurtlar dağda ölür,itler sokakta.

Başucumda kara duman inlerken
Zalım gözyaşımı yaman silerken
Dört yanımda acı aman dilerken
Dikenlerle gardaş oldum yatakta.

İnsanoğlu ölümsüzlük mezarda
Mezarını en yakının kazar da
Başucunda hani şöyle yazar da
El avuca sığmıyordu hayatta.

Gün akşama varıp boydan aşarken
Bir baltaya sap olmazsan yaşarken
İçindeki yangın serden taşarken
Bencileyin S.efil titrer sokakta

Sezai Efiloğlu 2
Kayıt Tarihi : 18.4.2022 15:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sezai Efiloğlu 2