Yol Senin Şiiri - Ercan Cengiz

Yol Senin

-korkma, cehenneme el salla cennet elinde-

sazın teli, yıkılmış aşklar / uzanmış sızlar geceye
sabaha çok var geceyse ağır
ay baksın mavi köşkünden
bu kadar yalnız ve çaresiz uçup giderken turnalar
ayaklarının altında sarı yeşil / gün kızıl kızıl

yol senin aşk senin derdiyle beraber
zulmün yaşlı / ihtilalin en genç dervişi
korkma, cehenneme el salla gitsin
üstüne yürüdüğün ölüme inat celladına acımak da varmış
ey kara toprak ey ateş topuna dönmüş öfkesi fakirin
direnç vuruldukça birileri kalkar yerinden
birileri süpürür erkenden
kıvılcımlar dönmesin diye aleve
katline aşık olanlar orda zeytin gözlü isyana kıyarlar

yol senin aşk senin ayağa kalk
korkma cehennemden el salla gitsin
gör ki ekilmeyen toprak nasıl da yabancıdır emeğe
kuzu yerine yılan buğday yerine pallax büyütür

şimdi kim bilir hangi çiçeğin koynundan bakar
sakalı kesilip bedeni yakılan pir
zehir zemberek bir sancıdır annenin göğsünde
kekliğin su içtiği gözede ağlar
çığlık çığlık göz pınarında koparılıp alınan çocuklar
toprağın gülüşüyle buluşmadan nasıl biter bu yangın

üst üste tutuşan canlar altındadır
sevisi aşkı direnci ile bir halk
orda toprak tutar külünü orda meşe örter kökünü
bütün acısını su yutar orda
yol senin aşk senin kalk ayağa kalk
korkma, cehenneme el salla cennet elinde
ellerinden öper dünün kiri ve inkarla kurulu
yolu kesen heykel ve altı hançer karası

Toprak Tutsun Külümü