Yol Ortasında Şiiri - Bilgin Çabuk

Yüzümde kaşkolum,başımda berem,
Buz tutmuş ağaçlar,yol kenarında.
Öksürüğümü duyan,diyor ki,verem,
Yürüyorum ağır ağır,yol ortasında.

Cemresi kaybolmuş baharın,yazın,
Arkası fırtınadır,böylesi bir ayazın.
Rüzgar ıslık çalıyor,sokağın lambasında.
Ağır ağır yürüyorum,yol ortasında.

Çatılar,çatılardan sarkan buzlar gibi sert,
Sokağa bekçi olan kardan adam gibi mertim,
Kulağım,korkak bir köpeğin havlamasında,
Ağır yürüyorum,ağır,yol ortasında.

Limana giden yol kesme taşlardan,
Yanımda hiç biri yok eski arkadaşlardan.
Baktım kimse kalmadı,ne sağ ne de solumda,
Tek başıma yürüyorum,yol ortasında.

Rıhtımdan denize,şöyle bakıyorumda,
Sadık karabataklar oynuyor dalgalarda.
Sandallar terkedilmiş dostlar gibi, doklarda,
Onlara el sallayıp,bekliyorum,yol ortasında.