Has bahçe gülüydüm lale çağında
Sen yaprak istedin, dal oldum geldim.
Çiğ tanesi umman senin bağında
Sen gonca istedin gül oldum geldim.
Aşkın badesini elinden içtim
Vazgeçtim dünyadan kendimden geçtim
Uzaktan tanıdım yakından seçtim
Rabbime yalvardım kul oldum geldim.
Parlıyor ışığı dünya güneşi
İçimde harlıyor yanan ateşi
Gözümün gönlümün ruhumun eşi
Yandırdı bu sevda kül oldum geldim
Gurbette yaşanır durulmaz yarsız
Vuslatı sevdaysa bedenim arsız
Ömrüme şerbetsin gönlüme hırsız
Sen şeker istedin bal oldum geldim
İşte karşında dır senin eserin
Peşinden koşturan masum serserin
Neler çektiğimden yok bir haberin
Sen sırtını döndün el oldum geldim
Unuttum kendimi bilmem iklimi
Beni benden ettin aldın aklımı
Aşikar eyledin sırlı saklımı
Lal olmuş bedene dil oldum geldim
Sen çağırdın beni yol oldum geldim
...türkmenkızı...
Hatice Türkmen Yurtseven
Kayıt Tarihi : 11.11.2017 10:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Satırlar Arası Yolculuk" Kitabımda
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!