Yol akşamları düşerken gönlüm derinliklerine, yüreğimde ki seni aktarıyorum defterime.
Mürekkebim sarıyla kırmızı arasında, seni özlemenin ve seni sevmenin gizli ehramlarından yansıyan gizleriyle turkuaz ağlıyor.
Sol yanım sevdana özgü sesler konaklıyor. « Sevmek izinsizdir. » Yamaçlardan kayalara dönüş yapan, sıcak ve tanıdık bir ses bu. Sinemde bam teline dokunuyor mızrab-ı, nihavent bir melodi doğuyor fa anahtarından.
Ve besmele köklerinden vahdet-i aşk gibi seviyorum seni, yağmurdan ıslanan yosun kokusu gibi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
