Yüzlerce şiire döktüm,bütün gizli iç dünyamı,
Umudumu,hayalimi,gerçeğimi ve rûyamı..
Rûyamda annemi gördüm,tutmuştu iki elimi;
Dedi ki: “Bak,beni dinle,iyi anla sözlerimi! ”
O sırada,Beyaz Güllerle donanmış bir yoldaydım..
Güllerin herbirisini,hem okşadım,hem kokladım…
Annem devam ediyordu: “..Elbet güzel,Gül ve Yaprak,
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta