YOL lar ve YOLCU lar...

Yüzlerce şiire döktüm,bütün gizli iç dünyamı,
Umudumu,hayalimi,gerçeğimi ve rûyamı..
Rûyamda annemi gördüm,tutmuştu iki elimi;
Dedi ki: “Bak,beni dinle,iyi anla sözlerimi! ”
O sırada,Beyaz Güllerle donanmış bir yoldaydım..
Güllerin herbirisini,hem okşadım,hem kokladım…
Annem devam ediyordu: “..Elbet güzel,Gül ve Yaprak,
Hele YARATAN’ı bir gör! .Başını kaldır da bir bak! .
Güzellik çiçeklerde mi? .Düşün birazıcık,fikret! ..
MEVLÂ’nın güzelliğidir,onlarda gördüğün Kudret…
Ilık YAZ gecelerinde,yıldızları gözlüyorsun,
Mehtab ile güzelleşen geceleri özlüyorsun…
Ne,gördüğün çiçek ÇİÇEK..Ne,yeşil sandığın, YEŞİL…
MEVLÂ’nın güzelliğini yansıtırlar ışıl-ışıl ..
ALLAH’ını bilen için,ne saray ister, ne konak;
DOST olarak RABB’BI yeter! .. Düşünen kuluna ancak…
Bak! kısacık bir Yoldasın..YOL ha bitti,ha bitecek! …
Acıların,kederlerin,isyanların tükenecek…
YOL’LAR vardır..Esasında,hilelidir,ayıplıdır! .
O YOL’LARda dolaşanın ruhuyatı kayıplıdır! …
Bozuk YOL’LAR, zaman-zaman,belki biraz onarılır;
Tîneti bozuk olanın yolu, bataklığa varır .
YOL,kişinin ruhundadır,beynindedir,kâlbindedir..
Yaratılış’tan eğridir,bozukluk tînetindedir…
YOL’un eğrisinde bile,doğru kişi doğru gider;
Kötü kişi,doğru Yolda,sağa-sola yalpa eder…
YOL-yordam bilmez kötüler,kabadır Yaratılıştan..
Bir mâna çıkaramazlar,ne imadan,ne bakıştan…
Bilinmez ne YOL’a çıkar? ..Her yola açık kâlp gibi…
Her kâlbe açık yol gibi,perişan YOL’LAR misali…
Kimi YOL’lar kapalıdır,kimileri çatallaşır;
Varacağı yer bilinmez,yolcuları aptallaşır! ..
Ba’zı YOL’lar kıvrım-kıvrım ba’zıları toz ve toprak…
Kimi YOL’un çevresinde bulunmaz tek yeşil yaprak…
YOL’lar vardır,iki yanı uçurumdur,çepeçevre! ..
Kimisinin dört-bir yanı,yeşil ova-billur dere…
Kimi insan,mal-mülk için,düzgün YOL’da yol şaşırır…
Servet uğruna,fakirin hakkını çalar-aşırır..
YOL’LAR eğri,YOL’LAR dümdüz..Ba’zı YOL’lar geniş-geniş;
Yokuşlar bir yerde biter..Hepsinin de sonu iniş l…
Güzel YOL’lar,yolcusunu güzelliklerde gezdirir;
Kötü yollar,yolcusunu tatlı canından bezdirir! ..
YOL,bir köye,bir sahile,ya da bir vadi’ye varır,
Ba’zan kıvrıla-kıvrıla,yüksek dağlara tırmanır…
YOL’lar temiz,YOL’lar kirli! Ba’zı YOL’LAR da çetindir…
Kimi yolcunun yüreği,ruhiyatı pek metindir,…
Kimilerinin menzili,ömür boyunca bataktır ..
Ömür,dersen,çirkefleşmiş,rezilâne bir yataktır! …
Kimisinin gideceği,varacağı yer bellidir;
O’nunkisi,TANRI’yadır…RAHMANÎ bir tecellidir…
Ba’zı YOL’LAR,düzlüklerden,menzil-i maksuda varır;
Bir YOL varkiii! ..dönemezler o’na giren yolcuları! ..
Artık bitmiştir dünyanın kahırları,acıları…
Arkadaşlar,sözde dostlar..Herbiri seni terkeder! …
GERÇEK CAN DOSTUN,arkandan,belki bir damla yaş döker! …

-ERDEK-10.06.2006