Karışmış düşlerimiz bir tutulma anında,
Akla anlamsız gelen ahenkli sayılarla…
Güneş ve ay saklamış gerçeğin renklerini,
Mürekkebi kurumamış aşka dair sırlarla…
Bir defa daha benden kopamıyorsun neden?
Halbuki ne bir söz var ne de arkada bir iz.
Sanki fırlatılmışız okutulmuş bir suya
Önümüzde yolların tükendiği bir deniz.
Ey donuk gözleriyle özgürlüğü özleyen!
Bil ki yıllar geçse de zaman bir düne esir.
Neden ilk hatadır hep ayrılırken söylenen,
Yoksa son, başlangıçtan daha önce mi gelir?
Kayıt Tarihi : 25.9.2013 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!