Yol Kenarındaki İt Şiiri - Karaoğlan Taş ...

Yolun ortasında başıboş bir it gibi yalpalanıyorum
Sevgisizliğinin meyvesi bu gam yükü biliyorum
Şimdi geçmişe mi ağlamak gerek geleceğin yıkımına mı?
Bir bilinçsizlik sergisi şimdi aklımda
Kelebeğin ömrü timsaliydi gözyaşların
Sahteliğin makyajı akıyor yüzünden
Umurunda olmayanın geleceğindeki geçmişi ne
Sokağın boş çehresinde sakladım hüzünlerini
Siren sesleri sensizliğin cesetlerime çalıyor en içten
Bir feryat figan kopuyor annem dilinden
Babam dilinden bir ölüm tehdidi saçılıyor topraklara
Kulağımda bir sen sesi eksik oynak havalardan biliyorum
Yabancılaşmış ellerinden bir yudum su içmek kadar tatlı ölüm
Bu yüzden ayrılıktaki güler yüzlü keder gözyaşları