Yol Kenarında Bulanık Bir Su Birikintisiyim

Yol kenarında bulanık bir su birikintisiyim
Sabah ayazında titriyor ince dalgalarım
Ve üşüyor yapıştığım kaldırımlar
İçimde yüzen canlılar
Mutluyum ama bu halimle
Her sabah geçerken kıyımda
Yansıman vuruyor ya bulanık yüzüme
Saçların değiyor ya gövdeme
Dudakların öpüyor ya dudaklarımı
Ve bulanık yüzümü

Ve gittin üzerimde
her sabah gittiğin gibi
ikiye böldün beni
arabaların bulanık sularımı böldüğü gibi
ardına bakar oldum
gelemiyorum
seni olduğum yerde bekliyorum
açtığın bulanık yaralarımı sararken
duru düşler kuruyorum

geçerken her sabah üzerimden
bir gün belki
hani olmaz ya belki
ellerini belki yüzünü yıkarsın
yol kenarındaki bulanık bir su birikintisinde
imkansız bir şey düşlüyorum
ama belki bir gün
çamura batar ayakların
temizlemek için
ellerinle gövdeme dokunursun
ve koparırsın bir avuç bulanık su
bil ki kopardığın yüreğimdir
ayaklarına sürdüğün