Yol Kenarında Bir Gül Şiiri - Asuman Soydan

YOL KENARINDA BİR GÜL
Şu mahzun duruşa bak, tanımıyor neşeyi
Deryaları yol etmiş, geçemiyor dereyi
Aşka bile meyli yok, sevemiyor  kimseyi
Narin boynunu bükmüş, yol kenarında bir gül

Yanağına soluk renk, yüreğine çiğ düşmüş
Acılara sarılıp, kahırlarla öpüşmüş
Tebessümün üstüne damlacıklar üşüşmüş
Eli dikene mahkûm, yol kenarında bir gül

 Bahtına yenik düşmüş beti benzi pek sarı
Yolsuz yolcuya değmiş, yıkılmış güçlü yanı
Tek soru var dilinde; "hani öz hâlim hani?"
Bahçesini özlemiş, yol kenarında bir gül

Yüreğinde esenler gizli bir hüzün gibi
Boyansa da allara, gönlünün siyah dibi
Gama her an düşüyor, Allah'ın bu garibi
Âtıl yatmaktan bezgin, yol kenarında bir gül

Titretiyor dalını duyurmak için belki
Gece gündüz demeden kulağı seste sanki
Nihai hedefinde dileği var belli ki!
Ermeden solmam diyor, yol kenarında bir gül.
Asuman Soydan Atasayar