Uzun bir yol hikayesiydi benim yüreğim o yolun sonu hiç gözükmedi. Uçsuz bucaksızdı hep, derin, yürümesi zor, anlaşılması imkansızdı hep. Olmazların içinde en çok da susmalar yakıştı bana. Yoldaşım oldu bir sigara yanında bir kahve bir de gece. Sessizce açtığım müziklerin eşliğinde dinlendim. Biraz da geleceğe yatırım tabi örülmüş duvarın üzerine bol dikenli bir gül sarmaşığı güzel de kokar. Sonra herkes ne düşüyorsa yüreğine onu yaşasın benden uzak kendilerine yakın....
~oya erzurumlu~
Kayıt Tarihi : 26.12.2022 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!