aslında derdim
hasretim adına gizlediğim öfkemi gizlemekti sizden
ama yürünen yol hep bir yaranın izidir
düşüyorum bir bir ardına yaralanmış yüreklerin…
hani sen
beni yaralayan adam gelme üstüme
bu ayak izleri senin eserindir içimde…
hani son verilişse
bu bir yol hikayesidir işte
topalca bir düş kurdum kendime
isteyen herkes yakalar beni…
yeter ki koşsun özgürce hüzünler…
Zehra Nur ErbölükbaşKayıt Tarihi : 24.10.2009 17:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehra Nur Erbölükbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/24/yol-hikayesi-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!