Yol Hikayeleri 2 Şiiri - İsmail Uysal

Küstüm ben dilimin döndüğü çarka
Fikir benim ama söz benim değil
Aklım da şaşıyor bu kadar farka
Bakış benziyor da göz benim değil

Ne gözden ötesi ne gönül hüznü
Ne sarhoş narası ne kır düğünü
Ne yürek sızısı anlatır dünü
Geçen hiçbir bahar, güz benim değil

Bir yola düştüm bir atlı bir yayan
Aklımla ters düştü kalbime uyan
Aynalar mı bunca yılıma kıyan
Suret benim ama yüz benim değil

Bir ateş, dumanı aşktan sıcaktı
Bir damla kandı da kalbe ıraktı
Baharda yağmura hasret bıraktı
Yanan ciğerlerim köz benim değil

Kayboldum dağların zirvelerinde
Halbuki nesneler yerli yerinde
Dönüp baktım yola her seferinde
Karda yürüyen ben, iz benim değil

Fikir benim ama söz benim değil
Bakış benziyor da göz benim değil
Sanki beden kendi bedenim değil
Suret benim ama yüz benim değil
Deri benim derim, ten tenim değil
Yanan ciğerlerim köz benim değil
Yanmışım da ateş nedenim değil
Ruhum alev almış bedenim değil