Yol: Henüz Yüz Şiiri - Halil Sürücü

Bunlarımı çok uzak bir yerde buldum epey gitmiştim.
Yakın yerler için bile insan yıllarca gidebilir.

Bunlarım çok tozluydu bulduğumda
Bulmak, çoğu zaman kirli, en hafif tabirle tozludur
Çektim kendime doğru, üflemedim
Kiri ise,
Elbet kirlenecekti...

Yola çıkmışız o ve ben
O, benim bir adım atmam için dünyasını verebilir
(Sevgili olduğumu böyle öğrendim.)
Ben yine evet nazlıydım.
Toz ve kir uyandırmasa gözlerim kör kalırdı.
Nefesim mi?
İnsan olan niye üflesin ki?

Bunları bilmeme rağmen,
Benim de büyülenmeye ihtiyacım vardı
Onun için gitmiştim.
Hepiniz biraz bilirsiniz:
Büyülenmeden az evvel çektiğiniz sancı öldürebilir

Büyü demişti!
Bunu koku bile tembihleyebilir
Yine de kimileyin burnunuzu sıkıca kapatırsınız.

Giderken ne unuttuğumu pek düşünmedim
Yoksa geri dönebilirdim.
Evhamsızlığı kindar sofralardan ödünç almadım
Aklına vakitsizliği öğütleyenler göçüp gitmişlerdi
Gitmişlerdi ama,
İzlerinin sıcaklığını beşik edebilirdiniz yavrunuza.
Yoksa geri dönebilirdim
Fazla kırışık şeylerim de
Beni dünya eşrafına ayıplatır
Yanık mı kaldı lambalar?
Pek düşünmedim.
Yoksa geri dönebilirdim
Musluklarım desen, çoğu damlatır.

Yolu gözümde büyütmüştüm iyi ki öyle yapmışım
Yol gözde büyüyebilir çünkü önemlidir,
Çünkü göz kalbindir...
Benim gözü ile harçlık biriktirip giden arkadaşlarım var
Büyük dağlarda büyük şeyler görecekler
Asıl karşılaşmak yoldakidir.
(Deniz, başa gelen bir şeydir.)
Aldanırdınız ilk olana
Ve yemiş daha tohumdayken kurda kuşa büyür
İlk buluşmaya hayır diyemez şeker, karıncayla
Çiçeğin rızası var mıydı arıya?

Bunlarım benim
Böyle demeye gelmezler.
Öyle ki hicret avuç içlerime değin sözün sahibi.
Ve sözün sahibi gözünü çoktan dikmiştir sakındığınıza
Yani avucunuzun içindeki yüreği en hızlı çarpandır
İri kuş mu arıyorsunuz hey siz?
Evleriniz çoktan işaretlenmiş olmalı;
Tez çıkmalısınız yola.

Evet baktım
Ve hicreti gördüm zamanda
Yolun ağlanacak yerleri tozluydu,
Lakin neyin aksiydi bu telaş içindeki?
Adeta yararak ve ışıldayarak coşan, sığmayan.
Hani o cömert tasalarla irkilir adam!
Burasında bir gölge sunarlar;
Yazın serin suyudur an
Dinlenseniz de durmuş sayılmazsınız.
Hicret, savrulan tohumdan ekilen tohuma kadar.
Çekilin, İris denize dökülecek
Yola düşenden secde istenmez.