Yol güzelse yoldasındandır...

İnsan yoldaşı ile itibar kazanır..
Yoldaşı ile değerlenir..
Yoldaşı ile sonsuzluğa yürür..
Yoldaş yüreğin gülüdür,
Sevgiyle ilgi ve alakayla,
Emekle, tatlı güzel sözle açar..
Unutmayın ki;
Yol güzelse, yoldaşındandır...
Ata kızarak eşeği yol arkadaşı seçenin
Gideceği yer ya damdır ya ahırdır...

İnsan yoldaşıyla anlam bulur,
Ve yol arkadaşıyla coşar, umutlanır.
Omuz omuza yürürken zorlu yollarda,
Biri düşse diğeri elinden tutup kaldırır.
Yoldaş, aslında ruhuyun aynasıdır,
Bakınca haliyle tavrıyla seni yansıtır,
Sırdaş, neşe kaynağı ve dert ortağıdır,
Gönül bahçesinin en nadide gülüdür....

İhmal etme sakın o güzelim gülü,
Sözün bal olsun, sevginle besle onu.
Yoksa sararır solar, kurur, kokusu gider,
Yalnız yürür yanlış yapan yol arkadaşsız kalır,
Aynı yolda, yoldaşın kıymetini bilmeyen,
Krndisidir, kendini kendi yalnızlığına demirleyen,
Bilir bunu ancak ve ancak aklı başında olan,
En değerli hazine, vefalı bir yoldaştır.

Fırtınalı denizde, yoldaş olur yoldasın limanı
Sığınırsın koynuna ve bulursun huzuru.
Yorgun düşsen yaslanırsın omzuna,
Unutursun dünyanın gamını, kederini.
Yoldaş olur ayın parlaklığı karanlık gecede,
Aydınlatır yolunu, yitip kaybolmaktan korur.

Bazen bir tebessüm, bazen bir nefes,
Hayata tutunmak için en güçlü sebep.
Sakın ha incitme o narin yüreği
Bir sözünle bin ah çeker derinden.
Değerini bil her an, her saniye,
Çünkü gerçek yoldaş bulunmaz her yerden.
Yoldaşınla kurduğun o güzel bağ,
Ömür boyu sürer, nesilden nesile akar.
Birlikte yaşanmış her anı bir hazine,
Hatıralarda yaşar, yeşerir anılar daima kalpte...

Yoldaş, gecenin en parlak ayıdır yoldaşa,
Yüzünde yansıması umut saçar etrafa.
Gümüş rengi huzmesiyle aydınlatır yolu,
Korkuları siler, cesaret verir insana.
Ay ışığı gibi parlak ve aydınlıktır sevgisi,
Işıl ışıl yakamozlarla süsler gönül denizini
Bazen bir şiir fısıldar, bazen bir şarkı,
Derinliklerine işler yavaşça ve delirtir ruhu...