Pat diye ölüverdim işte!
Kulaklarımda uğuldayan
Soluk bir senfonisin artık.
Ellerimin uçlarında olmayan
Bir zaman var az uzağımda,
Göz kapaklarımın içine doğru
Donuklaşan anılarda.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Töreler insana, inanç, yol, yaşam biçim, hayatın kavgası olursa, daha nice ölümler ister..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta