Yol Göründü Şiiri - Ziya Arifoğlu

Yol göründü gurbet ele giderim.
Bilmem orda neler,neler ederim?
Okşarım,Elinimi sever gezerim.
Sıla özlemiyle de yanar tüterim.

Gurbet elin bacaları tutmuyor,
Renk,renk insanları birbirini tutmuyor,
Gece olur kimse yatağına yatmıyor,
İşte böyle gurbet elin halleri.

Hayat burda, yaşam burda diyorlar,
Taze sebze,meyveleri yiyorlar,
Renk renk elbiseler giyorlar,
Parası bol,havası hoş vay London.

Sabah olur uyanırım erkenden.
Neşe doldum ece sarayını gezerken,
Tems nehrinde gemilerle yüzerken,
Görsen ne güzeldir bu Londra.

Hosça kalın demek ne kadarda zor,
Döneceğim sılaya içimdede büyük bir kor.
Elin.m,Oskarım,Bethim,Aydınım,
Ayrılmak kolaymı? gelde bana sor.

Vakit geldi iznim doldu ne çare,
Hazırlanmış gideceğim tayyare.
Kavuşmak dileğiyle agyare,
Elveda diyeceğim bu hale.

29.04.2012.
Londra.Ziya.