Kendime inandım hep doğrusu
ama ağladığım çok oldu çok;
kızgınlık yıkıp geçti kırgınlığımı,
ben hep devranı suçlu saydım.
Her şeye yetişmez bir akıl
her şeye dokunamaz da...
Çok istersin gördüğün öyle uzak
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta