Dönüşü olmayan bir yol gibiyim,
Rüzgârın savurduğu dal, tozlu bir patika.
Doğduğum günün yitip giden yolcusuyum,
Ayaklarım dikenli otlara bata çıka.
Dağlar uzanır ufukta, ayrılık gibi soğuk,
Hasretin gölgesi düşer yapraklara her gece.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta