Güneşimi ellerimle gömdüm toprağa
Sönmüş lambaların aydınlığındayım
Bu benim ilk yetim kalışımdır
Çirkinliğe bürünmüş karanlığın kucağında
Ağlıyorum, cami avlusuna terk edilmiş bir bebek gibi
Üstelik ellerim karanlık.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta