Yol Ettin Beni Şiiri - Araftan Sesler

Yükledim sırtıma, şefkat yükünü
Kapına dayandım kul ettin beni
Başaktım tarlada, henüz gök ekin,
Olmadan, pişmeden kül ettin beni.

Dumansız, alevsiz odda yanmışım
Gönlünde bana da yer var sanmışım
Bir bakışa bir gülüşe kanmışım
Dost iken sırt dönüp el ettin beni

Seni incitirsem alırım ahın,
Al sevabım, sen ver bana günahın,
Mantığa sığmıyor senin izahın
Akıl başta iken del'ettin beni.

Gelenden geçenden seni sorarım
Görmeden düşleri hayra yorarım,
Menzilden menzile seni ararım.
Katarsız kervansız yol ettin beni.