Yol Düşleri Şiiri - Vildan Poyraz Coşkun

Yol Düşleri

sükût varsa kızgın hançeri soğutmak da var
gece eşkıyalığının uzağında kalmak da
boynumuza dolanan söz taşları tüm bunlar
ağır, tek gerçekliği işgal olan taşlar
ortalığı bulandıran bir berduşluk hali
ürpertiden uzak, azı düşlerle beslenilen ki
iştahlı sarhoşlukları da içeriyor bir nevi

gözden uzak bir saat kulesi karşılıyor günü
yorgun uykulu ama yaşama uyumlu
sabahın nefesinde derman
martının kanatlarına takılanlar ki
dilden düşen zaman içinde ironi tüm bunlar

vaktin bir yerinde uzakta öylesine duran
en önde beyaz bir kayık göğün seyrinde
dalar ötelere öteberileri görmeden. mağrur
durmak, sığ sulara teslimiyet kimisine
hevesi kursakta konaklatmak olası tedbir
yol almak gerek kürekler yüreğe batmadan
yosun kokulu ey hayat! düş yoluma düş
ağları dalgakırana atan ilk ben olayım
bitmek bilmeyen bu kavga içinde

bağrımız yansa da yine kağıt gemilere
binelim dümeni kıralım başıboş güneye
uzun zaman beklendiğini bilmek
temmuz sıcağı kadar gerçek. deniz
dili çözecek asıl denklemi seyir defterinde

Vildan Poyraz Coşkun
04.07.2021