Yol Döküntüleri Şiiri - Mehmet Bulut

Bana onu getiren
ve beni ona götürmeyen yollardan
topluyorum döktüğüm sözcükleri.
Size öyle doluyum ki...
Yollar, yolculuklar, sözler, sözcükler anlamsız her imge.
Şimdi seni düşünmek en büyük günah
dakikalara, saniyelere bürünmüş yüzün.
Zaman geçer senle ve sensiz geçmez hiçbir an...
Kabullenemiyorum sensiz geçen zamanı
hayır diyorum...
İstisnasız hayır...
Elimde olmadan yinede geçiyor mevsimler
ve erteleniyor düşlerle, heveslerle o büyük var oluş mucizesi.

Senin o lanetli pazarların benim cumalarım oldu şimdi
cumalardan nefret eder oldum
ve bu gün cuma...
Yani yine yollarda ben
yani sevda yine yenildi kızgınlıklara, küskünlüklere...
Her dönüş bir ağlamak olsada
umutlar ayakta tutar sevda olmasada.
Bu gün olmazsa yarın mutlaka...