Uçsuz bucaksız
Bozkırları gezerken
İnsanların yaşadığını hissederim
Kuraklıktan, kesilen ağaçlardan
Tertemiz havayı koklarken
Oksijeni bol, yeşilliği bol
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
harika bir şiir
güzel bir çalışma, güzel bir doğa sevgisi, ve güzel bir şiir
Çoban abim sizi kutluyorum
Yol serisinin bu ilk şiiri diğerlerin de de gezintime devam edecegim Saygılar sunarım
Dünyayı acımasız tahrip aden ey ahmak kendi bindiği dalı kesen zalım insan, azıcık aklın varsa onuda kendinden başka bir canlya bak ki ibret için yeterde artar.Belki ozaman zararsız bir mahluk olabilirsin.BOZULMAYAN DÜNYAYI DÜŞÜNMEK BİLE BANA MUTLULUK VERDİ .Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta