Yol - Doğalın yok oluşu...

Uçsuz bucaksız
Bozkırları gezerken
İnsanların yaşadığını hissederim
Kuraklıktan, kesilen ağaçlardan

Tertemiz havayı koklarken
Oksijeni bol, yeşilliği bol
Dağları tepeleri gezerken
İnsansız yaşadıklarını hissederim

Sonra bir gürültü çarpar beni
Kulaklarımı yırtarcasına
Burnuma kötü kokular gelir
İs, duman, yakıt, çöp kokuları
Hah.. Şimdi medeniyete geldim derim

Suların rengini hatırlarım
Tertemiz, berrak, güzel mi güzel
Musluklardan akan suları görürken
İnsanın her şeyi yok ettiğine inanırım

En yırtıcı hayvanların
Leş yiyen sırtlanların, kaplanların
Birilerini kovalayan yılanların
Doğaya güzellikler kattığına inanırım

İnsandan başka her şeyin
Doğayla bütünleştiğine, eşleştiğine
Sadece insanın, insanların bencilce
Doğayı katlettiğine inanırım

Güya, hayvandan üstündür, akıllıdır
Güya, bazılarınca en gelişmiş hayvandır
Güya, dünyanın efendisi olacaktır
Ama efendiliği hak etmediğine inanırım

15.11.2005-İzmir