Yolculuk...
Yol...
Yolcu...
Yine bir menzile doğru yol alıyorum. Kaldığım belki de başladığım belki de bitirdiğim yerden devam etmeye doğru bir adım daha atıyorum.
Gönül bahçesiyle zihin toprağına ekilecek tohum, dikilecek fidanlar var.
Güz bu sene misafirliğini kısa tuttu. Büsbütün veda etmese de kapının eşiğine vardı, yakında müsaade ister, ayrılır.
Bahârı karşılamak için hazırlık yapmaya başlamalı. Elleri boş gelmez elbet. Heybesinde mutlaka biraz hüzün, biraz sevinç bulundurur. Biz de rızkımızda ne varsa baş, göz üstü ederiz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta