Siz de insandınız
Sizin de toz pembe hülyalarınız vardı
Eğiliminiz aşkaydı
Ve buna
en az
Leyla ile Mecnun kadar
……………….hakkınız vardı.
Ama zaman başka
Mevsim başkaydı
Yol dardı!
Önünüzdeki geçitler yardı
Ve bu zamanda
“Mikail! ” görevli
insanlar vardı!
Hava karardı
Dört bir yanınızı
tufanlar sardı
Yağmur, çamur, kar
iftira..
ne ararsan vardı.
Hatta
çevrenizdeki güllerin dikeni
el pençe çekeni vardı
Yolunuz tıkandı
Yüreğiniz yara aldı
Savruldunuz!
Yalnız kaldınız
Yükselseniz de,
çamurluydu artık kanatlarınız
Puslandı bakışlarınız
Hiç kimse diyemedi;
“haklısınız”
0ysa, masumdunuz.
ve sadece aşkı aramıştınız.
Ancak,
dar olanına girmiştiniz
avuç çizginizin!
Dünyanız karardı.
Artık,
elde avuçta ne kaldıysa kardı
Aşkınız şarkılarda kaldı!
Siz de şair oldunuz!
Nasibiniz bu kadardı!
………***………..…
31.Ağustos.2008.
Kayıt Tarihi : 31.7.2008 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!