Yol-culuk Oyunu Şiiri - Uğur Yıldırım

Upuzun bir yol bu.
Kah tümsek,
Kah çukur.
Kimi düz,
Kimi zorlu bir viraj.
Kimi zaman otoban,
Kimi zaman çamur.
Kimisine güller açar
Kimisine diken batar
Bazen güneş açar bu yolda
Bazen yağmur,dolu,kar.
Çok uzun bir yoldayız arkadaş.
Gidiyoruz
Yapayalnız.

Önce emekleyerek başladık.
Koştuk çocukken.
Yürüdük ağır ağır
Sonra duramaz olduk ayakta.
Ama
Yine de yürüdük.
Sonsuzluğa doğru.
Düştük çok zaman
Bu yolda.
Ağladık,
Elimizden tutan olmadı.
Bağırdık,
Sesimizi duyan olmadı.
Kalkmayı öğrendik her seferinde.

Eşlik ettiler bize.
Bazen dostlar
Bazen bulutlar
Yağmur
Ve rüzgar.
Ama hep yalnızız bu yolda
Hayat...
Oyun gibi.
Yoldan sonrası
Topraktan ötesi.