Yol Çizgileri Şiiri - Mürsel Münevveroğlu

ŞİİR NO: 02 *** 21-EKİM-2008

Hızlı giderken.. silinir, "YOL ÇİZGİLERİ.."
YAVAŞLAYINCA.. görünür, çizgi renkleri.
Olmasaydı, bilinmezdi; gidilen yollar...
SON MERHALE’ye, sevk eden.. "YOL ÇİZGİLERİ !.."
***
Dert, çile, meşakkat, acı, ızdırap, keder...
’GİZLİ BİR EL!.. ÇİZGİ’leri!.. yüzüne çizer!..
’GÖRÜLMÜŞTÜR..’ diye, gerçek ÇİZİK’ler dizer...
Sayısı, zaman’la artan... "YOL ÇİZGİLERİ !.."
***
Ömür, çok hızlı geçince.. fark edilmezler,
Kendini göstermedikçe, dert edilmezler,
İmkânsızdır. Hiç bir yere nakledilmezler,
Çoğaldıkça görünürler... "YOL ÇİZGİLERİ !.."
***
KADER denen YOL’un, KİLOMETRE TAŞI’dır,
Bazan rahmet, bazan korkunun.. gözyaşıdır.
Nefis ve Şeytan’ın, bitmeyen savaşıdır,
“YER’i ve ZAMAN’ı!..” yazar.. "YOL ÇİZGİLERİ !.."
***
ARİF’’lere uyan, “DOĞRU ÇİZGİ!”yi bulur,
Erken evlenenin, "YOL ÇİZGİSİ!.." çok olur.
Bütün çizgilerin hepsi, mezarda kalır,
Kimisi dost, kimi; düşman, "YOL ÇİZGİLERİ !.."
***
DEFTER, açılınca!.. Ayna gibi, akseden..
SAĞ’dan verilmişse.. "YOL ÇİZGİSİ" raks eden.
KEVSER’de, RABB’i; dolunay gibi.. seyreden,
Ne büyük LÛTF’a götürür!.. "YOL ÇİZGİLERİ !.."
25-KASIM-2004. SAAT: 05:45 Konak-İZMİR